Skolyozda Röntgen ’in Değerlendirilmesi
Omurganın 10 derece ve üzerindeki en az tek düzlemdeki eğriliklerine skolyoz adını veriyoruz. Skolyoz en sık ergenlik dönemi başlangıcında görülür ve yine aynı dönemde en hızlı ilerleyişi gösterir. Basit yöntemlerle skolyoz ve başlangıcı teşhisi konulabilirken, kesin tanı için ön-arka pozisyonda çekilmiş radyografiye ihtiyaç vardır.
Her postüral bozukluk kesinlikle skolyoz değildir. Omuz düşüklüğü, kalça kemiklerindeki yükseklik farkları skolyozdan kaynaklı olmayabilir. Doğru tetkik için skolyoz röntgeni çekilmeli ve detaylı olarak incelenmelidir. Skolyozda uygulanacak terapinin etkinliği segment segment ve skolyoz tipine göre farklılık gösterir. Örneğin T12 apex’li C skolyoz için iyi olan bir egzersiz, S skolyozlu bir birey için kontraendike olabilir.
Röntgen incelenirken; sakrum merkezli düz bir çizgi çekilir ve hangi omurganın hangi yöne doğru eğrildiği ve merkezden ne kadar uzaklaştığı belirlenir. Yapıların kayma yönüne göre skolyoz’un tipine karar verilir.
Spinöz çıkıntılar gözetilerek, omurgada rotasyonel bir deformite olup olmadığı saptanır. Rotasyonel deformiteler, yalnızca 3 boyutlu skolyoz tedavilerinde net olarak ele alınır. Klasikleşmiş tedavi protokollerinde, omurga yalnızca frontal planda değerlendirir ve buna göre oluşturulan tedavi protokolleri; omurganın rotasyonel açısını arttırabilir.
Kemik matürasyonu, Risser bulgusu, yapısal bozukluklar, pelvis ve clavicula seviyeleri gibi birçok etmen de röntgende detaylı olarak değerlendirilir ve tedavi protokolünü direkt olarak etkiler.
Unutulmamalıdır ki, iyi değerlendirilmemiş ve deformitesi tam saptanmamış bir skolyoz tedavisi kesinlikle yarım kalacaktır veya düşük verimli olacaktır.
